Θα ξέχασε, ίσως, ή έφυγε μακριά'
Με τρίλια η άνοιξη αργυρογελά,
Τα καράβια λικνίζονται ορμισμένα.
Γράμμα δεν πήρα σήμερα κανένα...
Ήταν μαζί μου πριν λίγο καιρό,
Ερωτευμένος, τρυφερός, δικός μου.
Μα ήταν λευκός χειμώνας, τώρα εντός μου
Φαρμάκι γίνεται η άνοιξη πικρό.
Ήταν μαζί μου πριν λίγον καιρό...
Δοξάρι ακούω να πάλλεται: με τόσο
Άλγος θανάτου που χτυπά, χτυπά,
Με ραγισμένη τρέμω την καρδιά
Τις τρυφερές γραμμές μη δεν τελειώσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου