"Ψάχναμε, σε λάθος πράγματα/ μια ευτυχία και γαλήνη/ αδιόρατα,
παγιδευόμαστε/ ήταν κι αυτή η άπνοια/ πονούσε βαθιά, μέχρι το τελευταίο
κόκκαλο/ της ψυχής μας/ μακριά, κάποια καταιγίδα/ έστρωνε τα κύματα/ και
πετούσε τις καρδιές/ μέχρι τον ουρανό/ αγωνία/ ένα συναίσθημα, δεμένο
με άγκυρες/ ή με καταιγίδες/ μια ελευθερία/ ζυγώνει και πληγώνεται/ κι
όμως η θάλασσα/ όσο κι η στεριά, μας μοιράζει/ ή μας φέρνει κοντά, όσο
μια αγκαλιά/ τόσο, όσο μια αγάπη/ επιπόλαια/ με δικά της όλα/ την αυγή,
τον ήλιο, την νύχτα/ σαν θέλει να δέσει, το σύμπαν/ σε ένα έρωτα
μαγιάτικο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου