Θεόφιλος Σαρασίδης
Θα 'ναι τα μάτια σου δυο θάλασσες
κι εγώ καράβι αταξίδευτο,που ξεκινάει για τ' άγνωστο,
το απατηλό,
το λάγνο.
Θα 'ναι η φωνή σου το γλυκό τραγούδι των Σειρήνων,
που θα με παρασέρνει στης αγκαλιάς σου το φιλόξενο ακρογιάλι.
Θα 'ναι τα χείλη σου τριαντάφυλλα.
Με τ' άρωμά τους θα μεθώ.
Με τ' άγγιγμά τους θα πεθαίνω.
Θα 'ναι τα χέρια σου δυο κρίνα.
Χάδι ανοιξιάτικο στη φθινοπωρινή μελαγχολίαΘα 'ναι το στήθος σου λωτός.
Κι αν είσαι όνειρο,
παιχνίδι του μυαλού,
μη μ' αρνηθείς!Μη σβήσεις...
Μη χαθείς...
Ακόμα λίγο άσε με να σ’ αγαπώ...
Κι ύστερα, σκότωσέ με!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου