την κούραση τους λογαριασμούς τα χρέη
και πας διακοπές !
Που πας ταλαίπωρε !
Η μάζα πίσω σε ακολουθεί
σαν πρόβατο για οικονομική σφαγή που πάει !
Που πας ταλαίπωρε !
Λίγο θάλασσα λίγο ήλιος λίγο αέρας
σου θυμίζουν ότι κάποτε υπήρξες άνθρωπος.
Η ψευδαίσθη
μιας αναγκαστικά αποσυμπιεσμένης δικαίωσης
κι ο χείμαρος των τουριστών
σου προσφέρουν μια ανοχή συνέχειας.
Χαμογελάς στα τραπέζια της αλυσοδεμένης καλοπέρασης
όμως πίσω απ' τ'αυτιά
σκέφτεσαι τον οβολό που έφυγε
για ένα κρεβάτι ολιγόημερο
για ένα πιάτο αμφίβολης καταγωγής
για ένα ρόφημα
κάτω από ένα φεγγάρι σεληνιασμένο.
Τα πρωινά μια καλημέρα λες
στης πληρωμένης της υποκρισίας τα χαμόγελα
το βράδυ σε ψυχοτραγωδίες συμετέχεις
με ουρακουτάγκια πηδήματα
και προσπαθείς κάθε σου σκέψη λογική
μ' ένα ποτό να καταστείλεις.
Πού πας ταλαίπωρε !
Χάπι για σένα υπνωτικό οι διακοπές
να μην ξυπνήσεις
από την καθημερινή σου ταλαιπώρια.
Σα γύφτικο σκερπάνι καμαρώνεις
στης παραλίας τον πεζόδρομο λικνίζεσαι.
Κι όταν στο σπίτι σου γυρνάς
με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια
αφηρημένα τοίχους και ντουβάρια τα κοιτάς
και στη δουλειά σου σε συναδέλφους διηγείσαι
πόσο καλό ήταν το νησί
και της διαμονής το ευκαιριακό σαρδελοκούτι.
Και σκέφτεσαι
πως την επόμενη χρονιά
θα επαναλάβεις την προγραμματισμένη τραγικότητα
της ψεύτικης φυγής
από τον υποταγμένο εαυτό σου
αν μέχρι τότε
η κούραση οι λογαριασμοί η καταπίεση τα χρέη
κι η ανομοπλασία των κνωδάλων
δεν σ' έχουν γονατίσει
η και οριζοντιώσει
στον αγαθό μπροστά κατά τα άλλα
της ενορία σου τον ουρανόφρονα αγωνιστή Ιερέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου