.
Μαζί στον κόσμο αυτό κινήσαμε,
δρόμοι πολλοί στα πόδια απλωμένοι,
τα φώτα <Νέον> προσκυνήσαμε
από τις λάμψεις θαμπωμένοι
και μες στα ψεύτικα χαθήκαμε.
.
Μαζί, μικρά παιδιά, ονειρευτήκαμε
να κατακτήσουμε τον κόσμο στρατηλάτες,
ελευθερία, πρόοδο, σκεφθήκαμε
να διώξουμε ανθρώπων αυταπάτες
πολλών ετών, μα πλανευτήκαμε.
.
Τα όνειρα η σκληρή ζωή κι ο κόσμος γύρο μας,
στιγμές από έπαρση, αξίες, μα και σθένος,
η δύναμη ψυχής, το άγιο μύρο μας,
πνιγήκανε σε θάλασσες δακρύων και το μένος,
σβησμένος φανοστάτης στο σαρκίο μας.
.
Στις συμπληγάδες της ζωής χαθήκαμε
τα όνειρά μας σκόρπια φύλλα σ’ άγριο αγέρι
τη Σκύλα και τη Χάρυβδη απαντήσαμε
σε κράταγα σφιχτά από το χέρι
με κοίταξες και μου ‘πες προδοθήκαμε.
.
( Περιλαμβάνεται στην έκδοση λογοτεχνών βορείου Ελλάδος
Ε.Λ.Β.Ε. με τίτλο ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ. )
…………………………………Χρήστος Κουκουσούρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου