Σε μαραμένους κήπους
περιπλανώμενοι παλιάτσοι
γυρεύουν αποκούμπι.
Αφήνουν πίσω τους
σταγόνες αίμα και ντροπή
μη χάσουν το δρόμο να επιστρέψουν.
Πετούν σχοινί να κατεβάσουν
τ' ασημί του φεγγαριού
να λάμψει ο τόπος.
Κόκκινη κηλίδα κατάστηθα
τόσο αχόρταγο φως
στη γη των αρχαγγέλων.
Να με θάψεις με τα μάτια ανοιχτά
να αναπνέω.
Από την Ποιητική Συλλογή: Χρόνος αυτόχειρας, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου