Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

«Πατέρας και γιος» του Ζαφείρη Νικήτα

Κάθε τόσο ο γιος, κοιτά εμένα, τον πατέρα του 
σαν να ξέρω εγώ τι να τον συμβουλέψω 

– κι αφού λείπει η γυναίκα μου, ριζωμένη στο χώμα, 
με τα κλαδιά της αγάπης της γυμνά πια, φθινοπωρινά – 

λέω στο παλικαράκι μου, που τόσο της μοιάζει, 
«Να παλεύεις, να νικάς, να μη το βάζεις κάτω» 

Τη μέρα που επιστρέψαμε από τον τάφο της μαμάς του, 
σαν σκιουράκι ο γιος μου με καβάλησε, 

σαν καπετάνιος, στάθηκε στους ώμους μου 
και ανέλαβε, εφεξής, να είναι αυτός το δικό μου βλέμμα – 

αίμα μου, καρδιά μου, γιε μου όμορφε 
είσαι όλη η περιουσία μου, είσαι η αχτίδα 

που χτυπά το μέτωπό μου, ανάμεσα στα φρύδια 
σαν σφαίρα ακροβολισμένου πυροβολητή 

Αν σε χάσω πριν με χάσεις, μια για πάντα θα χαθώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.