Χρειάζεται.

Δύσκολες σκάλες
οι ερμηνείες
ώρες σιωπής
παρατημένες πάνω μου
λέξεις παρελθούσες
πεταμένες μέσα μου.

Απάτη ήσουν στεναγμέ
αόρατος θύτης ή θύμα;
Βλέμμα σπασμένο χρόνια
που του λείπουν χρώματα.

Μάθε με να συνηθίσω
τα ψεύτικα αναπότρεπτα.
Δείξε μου να ισορροπώ
στην τρεμάμενη μέρα.

Πρωτάκουστη η φωνή μου
στα γνωστά των αγνώστων
χασομεράει.
Μα χείμαρρος η θλίψη μου
χρειάζεται να μερέψει.