Ποτέ σου εις τον μάταιον αυτόν και πλάνον βίον,
εις πρόσωπον αληθινόν αγάπην να μη βάλης.
Θα ευρέθης Ίξίων
φρούδην σκιάν ενστερνισθείς εντός κενής αγκάλης.
Αυταί αι χαριτόπλαστοι μορφαί που σε μαγεύουν
κ' ερωτικά σε νεύουν,
φάσματα είναι και αυταί και τα τερπνά των δώρα.
Εις το μηδέν ενδέχεται να σβύσουν τώρα τώρα.
Εν μόνον κρύον μνήμα
θέλει σου μείνει κτήμα,
να θρηνωδής, να τήκεσαι, χωρίς εις τον αιώνα
φωνή τις ν' ανταποκριθή εις τόσην αλγηδόνα.
Εντρύφησον εις τα τερπνά όσα χαρίζ' η φύσις,
εις την κρυφήν παγίδα
προσέχων την ασπαίρουσαν καρδίαν μη αφήσης.
Αυτά σοι παραινώ εξ ων εγνώρισα και είδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου