μαζί και το χτες της άσκοπης εγρήγορσης,
σ’ένα γύρο θανάτου
που γκαζώνουν της μνήμης οι μηχανές
Ανέμελο τάχα το παρόν γνέφει
κρατώντας το «Ενοικιάζεται»
Ποιο χέρι δεν τόλμησε ακόμα να το σκίσει;
Η ιδιοκτησία τώρα λαμβάνει τέλος
κι άντε να πείσεις
πως αυτό το όνειρο είναι δικό σου……….
(Ανάποδα λόγια…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου