λόγια που μείναν αφανέρωτα
Δεν πρέπει αλλά γιορτάζω
για τον ανείπωτο τον έρωτα
Στο ’να χέρι μου δεμένα
όσα διάλεξα και κράτησα
Στ’ άλλο χέρι μου κρυμμένα
όσα χωρίς να θέλω αγάπησα
Κόκκινα σημάδια σε πουκάμισο λευκό
Μια μαχαιριά που μ’ έκοψε στα δυο
Το σώμα μου ρωτάω
ποιο δρόμο πρέπει να περάσουμε
Απ’ το μυαλό ζητάω
λίγο ν’ αφήσει να γελάσουμε
Στο ’να χέρι μου δεμένα
όσα διάλεξα και κράτησα
Στ’ άλλο χέρι μου κρυμμένα
όσα χωρίς να θέλω αγάπησα
Κόκκινα σημάδια σε πουκάμισο λευκό
Μια μαχαιριά που μ’ έκοψε στα δυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου