.
Έγινες ίδια με το καλοκαίρι
και το κορμί σου ομόρφυνε
και κόλλησε στα βράχια
υπομένοντας
όλου του πέλαου το ίδρωμα
και την ταραχή της αλισάχνης
.
Στο εξής θα σε βρίσκω κάθε μεσημέρι
αισθησιακή όπως σε γνώρισα
με τα μαλλιά σου ξέπλεκα
τον άνεμο να χαιρετίζουν
.
Κι όσο το βλέμμα σου θ’ ανοίγεται
και θ’ απορροφά το υπερπέραν
οι μακρινές ακρογιαλιές -όλες-
σιγά σιγά θ’ αστράφτουν και θα χρυσίζουν
να ’χω χρόνο μέχρι το ηλιοβασίλεμα
να στήσω πάλι το καβαλέτο μου
μήπως σ’ άλλη θάλασσα
σ’ άλλον ουρανό σε συναντήσω
σ’ έναν άλλον πίνακα πανέμορφο, ολοκαίνουργιο
σε βάλω
.
Αγαπημένη μου
με σώζεις κάθε στιγμή που σε σκέφτομαι
κάθε στιγμή
δεν θα πάψω
να σ’ αγαπάω
.
30/7/2023
Γιώργος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου