Σέρνει η αγάπη μου χορό
Σε αλώνια νοσταλγίας
Πάνω στην πέτρα έγραψα,
Πάνω στο βράχο γράφω,
Με το αετίσιο βήμα μου
Μπήκα στο χοροστάσι.
Εκεί κοιμάμαι, εκεί ξυπνώ,
Εκεί με βγάζει ο δρόμος.
Εκεί η αγάπη και η χαρά
Στήνουνε πανηγύρι.
Από το ράμφος αηδονιού
Μ’ άρπαξε το τραγούδι,
Δάκρυ ματιού με λάβωσε
Καημός κλαρίνου καίει,
Μες το πηγάδι έπεσα
Απ’ των ματιών τα μάγια,
Και από χείλη φλογερά
Με ανάστησε η αγάπη.
Μέσα σε τέσσερα βουνά
Είναι μια χούφτα τόπος,
Ο γαλαξίας της καρδιάς
Ο αυγερινός του χρόνου.
Η κάνουλα του φεγγαριού
Με νέκταρ με φιλεύει,
Πέρδικα τρώω και γλεντώ
Σε ανθηρό τραπέζι.
Παίξε κλαρίνο, μέθυσε
Να μου διαβούν οι πόνοι
Κέρνα φιλί, κέρνα κρασί
Κέρνα λεβεντογέννα.
Παπίγκο μου ψηλή κορφή
Θρονιάζεις την καρδιάς μου,
Ε λάτρεψα τον ήλιο σου,
Λατρεύω τους θεούς σου.
Πλάι σου είμαι ημίθεος
Μακριά σου κόκκος άμμου,
Κοντά σου πίνω και γλεντώ
Μεθάω με γαλανάδα.
Βάλτε κλαρίνα και βιολιά
Να με χαρεί η αγάπη,
Και ας ειναι ύστατο φιλί
‘πο χείλη μαργαρίτας.
Πέτρος Τσερκέζης
Από τη συλλογή: "ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΗΤΤΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου