ΜΕΛΑΧΡΟΕΣΣΑ ΜΑΝΑ / Σταυραετός / Β.Α

 

                                                                                                                    Ο ΑΡΙΘΜΩΝ ΠΛΗΘΗ  ΑΣΤΡΩΝ              

                                                                                                                                                                                                                              ΚΑΙ ΠΑΣιΙΝ  ΑΥΤΟΙΣ   ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΛΩΝ   

                                                                                                                ΨΑΛΜΟΣ  ( 146,4 )                                                                                                                                                                                                                                                                                               

 
Μελαχρόεσσα νύχτα σ’ ένα γρόθο σκυμμένη
ακουμπώντας τη σκέψη στα γιατί και στα πώς
τι θαμπώνει το νου σου πια ελπίδα προσμένει
στο γαλήνιο του απείρου αστερόσπαρτο φως.
 
Φιλομήλας τραγούδι τη σιωπή σου ταράζει
ιερομύστες οι ήχοι σ’ αοράτου σκιές
σε απορρήτο κόσμων ξημερώνει χαράζει
οι αρχαίες ξυπνάνε των αιώνων ψυχές.
 
Κι ο ανθός που κοιμάται σ’ έναν ψεύτη Απρίλη
σου πληγώνει τη σπλάχνα τη βουβή την καρδιά
και ψελλίζεις μ’ αγάπη με σελήνης τα χείλη !
<< Ζωντανά όμως είναι τα χρυσά μου παιδιά
 
εκεί πάνω στ’ αψήλου το ουράνιο δώμα >>
μακριά από ήλιου μια φενάκη τρελή
που το κάθε του πλάσμα καταλήγει στο χώμα
και στα πόδια του χρόνου του το στρώνει χαλί.
 
                                                           Β.Α.