Υπάρχουν δύο πράγματα στη γη
κι από αυτά κανένα δε μ’ αφήνει
σωστά ν’ αποφασίσω: Η οργή,
που πάντα συνοδεύει τη βιασύνη!
Γι αυτό κι εγώ στο στόμα μου φραγή,
βάζω προτού να πέσω σε μπουρίνι
και το σκαρί μου δε μού ναυαγεί,
αφού δε διαταράσσω τη γαλήνη!
Τη γλώσσα μου βουτάω στο μυαλό,
το πρώτο φάρμακό μου και το μόνο,
γιατί σ’ αυτόν τον λίγο έστω χρόνο,
που μένω με το στόμα σιωπηλό
στον άλλο θα πετάξω το μπαλάκι
και λεκτικά δε χύνω το φαρμάκι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου