Η Μαρία απʼ τη Ροδόπη
Άμυαλη κι ηλιοπαρμένη
Κάνει τσάρκες στην Ευρώπη
Με αντζέντη έναν εργένη
Γνώρισε την Εσπερία
Του Καρτιέ-Λατέν τʼ αστέρια
Και σνομπάρει η Μαρία
Όσους έχουν άδεια χέρια
Ένας άπονος αλήτης
Μιʼ άνοιξη στο Πικαντίλλυ
Σκάβει λάκκους στο κορμί-της
Και λακίζουνε οι φίλοι
Η Μαρία απʼ τη Ροδόπη
Έπεσε σε βαθύ κώμα
Κι αν την πλήγωσαν οι ανθρώποι
Την αγάπησε το χώμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου