Oταν το φως
με δείχνει
με το μισοφαγωμένο του νύχι
εγώ ιδρώνω
στερεώνω τις ρίζες των μαλλιών μου
λέω καλημέρα στη χελώνα
που ροκανίζει αργά τη γυάλα της
και ξαπλώνομαι στα χαλίκια.
Εκεί τσαλαπατάω το σπίτι
με τα εκατό δολώματα
που με στεγάζει
και με χίλια στόματα
στην πλάτη
ρουφάω ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου