Λαέ σε κλέβουν, σε γελούν μεγάλοι τσαρλατάνοι!
Πριν φας εσύ την κότα σου την τρώει η αλεπού!
Το βιος σου ξένοι χαίρονται και μοιάζεις τον τσοπάνη
που μές στη βαρυχειμωνιά δεν ξέρει από πού
στου λύκου τον αγριεμό θα πρωτοτρέμ' η στάνη!...
Λαέ, μεγάλε Βασιλιά, που παίζεις με το Θρόνο,
που μία σκούφια νυχτικιά για στέμμα του περνάς΄
που του φωνάζεις άξαφνα : "Γκρεμίσου! σε σαρώνω!"
Τι μαύρο μαύρο μήνυμα για μερικούς μηνάς
και τι καινούριο μούντζωμα με τον καινούριο χρόνο;
Α! μούντζωμα , μουντζούρωμα δεν έδωκες ακόμα
σ' εκείνους οπού σ' έχουνε μουντζουροβουτηχτό...
Μα τα 'χασες και συ, λαέ! είν' η πατρίδα κόμμα,
σε ζώνει με συνδυασμό αδιάντροπο, φριχτό
και σε ζαλίζ' η φοβερή της ρουσφετίλας βρόμα!
Λαέ, σε κλέβουν, σε γελούν μεγάλοι τσαρλατάνοι!
Πριν φας εσύ την κότα σου την τρώει η αλεπού!
Το βιος σου ξένοι χαίρονται και μοιάζεις τον τσοπάνη
που μές στη βαρυχειμωνιά δεν ξέρει από πού
στου λύκου τον αγριεμό θα πρωτοτρέμ' η στάνη!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου