Όπως το αίνιγμα του κόσμου

Αυτή η μουσική
Είναι υγρή
Υγρή και κυματούσα
Πότε αιωρείται στο δωμάτιο
Σα βροχή από γυαλιστερές βελόνες
Χωρίς ν’ αγγίζει το δάπεδο
Και πότε ακούγεται σαν ρόγθος
Μια θάλασσας χωρίς όνομα
Χωρίς προέλευση, χωρίς καταγωγή
Μουσκεύει το μαξιλάρι
Διαποτίζει τα ρούχα που είναι
Κλεισμένα στην ντουλάπα
Αστράφτει σαν καθρέφτης ή σαν
Ξιφολόγχη που δεν τρυπά, δεν πληγώνει
Μόνο αφήνει ένα παράπονο
Ένα παράπονο αρχαϊκό
Όπως το αίνιγμα του κόσμου.