τις πρώτες μέρες του χρόνου μέχρι τα Φώτα δραπέτευσα με την Emily
in Paris
χωρίς φυσικά να το μοιραστώ με τους φίλους μου ή με τον κ. Χάρη
(τον ακούω ήδη να μιλά μέσα από τα γυαλιά του για ανόητο σενάριο και
κοινωνιολογική προσέγγιση τύπου διαφημιστικό σποτ) αυτό ακριβώς όμως
αγόρασα
τα όμορφα ρούχα την ανεπιτήδευτη πολυτέλεια το φαγητό το κρασί
το Παρίσι την ξεγνοιασιά μιας ζωής ψεύτικης άλλων το φως
την απόσταση
Ναι κ. Χάρη είδα και το Passing στο Netflix αλλά ήταν υπερβολικά
ασπρόμαυρο
κι αυτές τις μέρες everything is black and white
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου