Καλά· πού βρέθηκε
κι αυτός,
έτσι απροειδοποίητα, στα πόδια μας;
πολύ περίεργος τύπος, ο Τύπος!
σου’ χει κι ένα σουλούπι ασουλούπωτο
που λες꞉ ‘’θεέ μου, από ποιο πανηγύρι
μας τον φέραν’’!
Λέει, πως εκπροσωπεί την τάξη των ελεγκτών!
καλά· σιγά τα ωά!· μη μας πάρουν
και τα σύγκρυα,
που θα περάσουμε από έλεγχο!
Τώρα, τι να ελέγξει ο ανθρωπάκος,
που τα πάντα βρίσκονται υπό διάλυση!
μόλις κάνει πως πέφτει στα στραβά μας,
του βάζουμε
την τρικλοποδιά και τον ξαπλώνουμε κάτω
φαρδύ- πλατύ, να μείνει ξερός·
μόλις του μυρίσει ψοφίμι,
τον πνίγουμε στ’ αποσμητικά,
να του φύγει κάθε υποψία περί πτώματος,
ταριχευμένου ή αταρίχευτου.
Βέβαια, κάποια στιγμή κάτι θα ξεχειλίσει
από τα ποδάρια μας·
κάτι θα πέσει κάτω από τη μύτη μας,
ίσως κι η ίδια η μύτη μας, όσο και να λάβουμε
τα μέτρα μας·
δε μπορεί ο άνθρωπος, όσο τύφλα
και να είναι από πονηριά,
κάτι θα του σφυρίξει στο αυτί·
κάτι θα του ανάψει κόκκινο
και τότε θα βαλθεί, ν’ ανοιγοκλείνει συρτάρια,
θα κατεβάζει φακέλους, θα μας κάνει
φύλλο και φτερό.
Τότε, δεν αποκλείεται να το δούμε,
να βουτά και με τα τέσσερα στη λάσπη·
και με τα τέσσερα θα ξεπετά τη λάσπη
από πάνω μας, να βρει το ψοφίμι,
που τόσο τέλεια κρύβουμε κάτω από το χαλί μας,
κάτω από το δάπεδο μας, κάτω από τη μάσκα
με τα ωραία χαρακτηριστικά μας.
Όσο ηλίθιος και μη μου άπτου και να είναι,
δε μπορεί να μην υποψιαστεί πως, εδώ
κάτι καίγεται꞉
ο καπνός που βγαίνει από τις χαραμάδες
του κορμιού μας,
ο καπνός που τόσο πυκνός και σκοτεινός
εξέρχεται από
τα βάθη των εγκάτων μας, είναι μάρτυρας
πράξεων ακατονόμαστων·
έργων που δε μυρίζουν πάστρα και γυαλάδα.
Βέβαια, θα προσπαθήσουμε να τον
παραπλανήσουμε·
θα τον πάρουμε από το χέρι,
να του δείξουμε, ό,τι μας περιποιεί τιμή·
ό,τι δεν αποκαλύπτει, τι κυοφορείται
κάτω από τη λουστραρισμένη μας επιφάνεια.
Γι’ αυτά, μπορούμε να αυτοεπαινεθούμε,
πως είμαστε “μάνες”,
Θα τον περάσουμε κάτω από την αψίδα
του θριάμβου,
να του δείξουμε πόσο τον υπολογίζουμε·
θα στήσουμε πλήθη χειροκροτητών
να τον επευφημούν σε κάθε του βήμα
και να τον ραίνουν με κοσμητικά επίθετα.
Μετά θα το καθίσουμε σε πλούσια ευωχία,
να ευφρανθεί η ψυχή και το σώμα του,
μ’ ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.
Όταν πειστούμε πως έχει παραπιεί
και παραφάει, όταν είμαστε σίγουροι
πως κάθε διάθεση ελέγχου πέρασε στα ψιλά,
του φέρνουμε και τα ελεγκτικά βιβλία
να ρίξει μια ματιά.
Το μυαλό του θα’ χει εν τω μεταξύ θολώσει
από ξύγκια και ποτό·
και να θέλει ο άνθρωπος, δε βλέπει
πού του πάνε τα τέσσερα.
Έχετε αμφιβολία, πως θα μας βρει
άψογους από κάθε άποψη;
κύριους, από κάθε πλευρά
και να μας κοιτάξει κανείς;
Η τζίφρα μπαίνει σχεδόν χωρίς δυσκολία·
σχεδόν χωρίς δυσκολία μας βάζει
πλατιά- φαρδιά την υπογραφή του
κάτω από τα βιβλία, που προσεκτικά
θα θέσουμε πάνω στα πόδια του!
Μ’ εγκάρδιο χαμόγελο εκατέρωθεν
κλείνει κι η επίσκεψη του κυρίου ελεγκτή,
χωρίς ν’ ανοίξει μύτη·
χωρίς κανείς μας να ενοχληθεί
από έναν αδικαιολόγητο θόρυβο,
που προκλήθηκε σ’ ένα ολόκληρο υπουργείο! 20/12/2022
έτσι απροειδοποίητα, στα πόδια μας;
πολύ περίεργος τύπος, ο Τύπος!
σου’ χει κι ένα σουλούπι ασουλούπωτο
που λες꞉ ‘’θεέ μου, από ποιο πανηγύρι
μας τον φέραν’’!
Λέει, πως εκπροσωπεί την τάξη των ελεγκτών!
καλά· σιγά τα ωά!· μη μας πάρουν
και τα σύγκρυα,
που θα περάσουμε από έλεγχο!
Τώρα, τι να ελέγξει ο ανθρωπάκος,
που τα πάντα βρίσκονται υπό διάλυση!
μόλις κάνει πως πέφτει στα στραβά μας,
του βάζουμε
την τρικλοποδιά και τον ξαπλώνουμε κάτω
φαρδύ- πλατύ, να μείνει ξερός·
μόλις του μυρίσει ψοφίμι,
τον πνίγουμε στ’ αποσμητικά,
να του φύγει κάθε υποψία περί πτώματος,
ταριχευμένου ή αταρίχευτου.
Βέβαια, κάποια στιγμή κάτι θα ξεχειλίσει
από τα ποδάρια μας·
κάτι θα πέσει κάτω από τη μύτη μας,
ίσως κι η ίδια η μύτη μας, όσο και να λάβουμε
τα μέτρα μας·
δε μπορεί ο άνθρωπος, όσο τύφλα
και να είναι από πονηριά,
κάτι θα του σφυρίξει στο αυτί·
κάτι θα του ανάψει κόκκινο
και τότε θα βαλθεί, ν’ ανοιγοκλείνει συρτάρια,
θα κατεβάζει φακέλους, θα μας κάνει
φύλλο και φτερό.
Τότε, δεν αποκλείεται να το δούμε,
να βουτά και με τα τέσσερα στη λάσπη·
και με τα τέσσερα θα ξεπετά τη λάσπη
από πάνω μας, να βρει το ψοφίμι,
που τόσο τέλεια κρύβουμε κάτω από το χαλί μας,
κάτω από το δάπεδο μας, κάτω από τη μάσκα
με τα ωραία χαρακτηριστικά μας.
Όσο ηλίθιος και μη μου άπτου και να είναι,
δε μπορεί να μην υποψιαστεί πως, εδώ
κάτι καίγεται꞉
ο καπνός που βγαίνει από τις χαραμάδες
του κορμιού μας,
ο καπνός που τόσο πυκνός και σκοτεινός
εξέρχεται από
τα βάθη των εγκάτων μας, είναι μάρτυρας
πράξεων ακατονόμαστων·
έργων που δε μυρίζουν πάστρα και γυαλάδα.
Βέβαια, θα προσπαθήσουμε να τον
παραπλανήσουμε·
θα τον πάρουμε από το χέρι,
να του δείξουμε, ό,τι μας περιποιεί τιμή·
ό,τι δεν αποκαλύπτει, τι κυοφορείται
κάτω από τη λουστραρισμένη μας επιφάνεια.
Γι’ αυτά, μπορούμε να αυτοεπαινεθούμε,
πως είμαστε “μάνες”,
Θα τον περάσουμε κάτω από την αψίδα
του θριάμβου,
να του δείξουμε πόσο τον υπολογίζουμε·
θα στήσουμε πλήθη χειροκροτητών
να τον επευφημούν σε κάθε του βήμα
και να τον ραίνουν με κοσμητικά επίθετα.
Μετά θα το καθίσουμε σε πλούσια ευωχία,
να ευφρανθεί η ψυχή και το σώμα του,
μ’ ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.
Όταν πειστούμε πως έχει παραπιεί
και παραφάει, όταν είμαστε σίγουροι
πως κάθε διάθεση ελέγχου πέρασε στα ψιλά,
του φέρνουμε και τα ελεγκτικά βιβλία
να ρίξει μια ματιά.
Το μυαλό του θα’ χει εν τω μεταξύ θολώσει
από ξύγκια και ποτό·
και να θέλει ο άνθρωπος, δε βλέπει
πού του πάνε τα τέσσερα.
Έχετε αμφιβολία, πως θα μας βρει
άψογους από κάθε άποψη;
κύριους, από κάθε πλευρά
και να μας κοιτάξει κανείς;
Η τζίφρα μπαίνει σχεδόν χωρίς δυσκολία·
σχεδόν χωρίς δυσκολία μας βάζει
πλατιά- φαρδιά την υπογραφή του
κάτω από τα βιβλία, που προσεκτικά
θα θέσουμε πάνω στα πόδια του!
Μ’ εγκάρδιο χαμόγελο εκατέρωθεν
κλείνει κι η επίσκεψη του κυρίου ελεγκτή,
χωρίς ν’ ανοίξει μύτη·
χωρίς κανείς μας να ενοχληθεί
από έναν αδικαιολόγητο θόρυβο,
που προκλήθηκε σ’ ένα ολόκληρο υπουργείο! 20/12/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου