Έλα να γράψουμε
ένα ποίημα απλό.
Λευκό
βουνοκορφή.
Πράσινο
σαν τη θάλασσά σου.
Γλυκό
σαν το χαμόγελό σου.
Ανυπόμονο
σαν την αμυγδαλιά.
Ανθισμένο.
Έλα να γράψουμε
ένα ποίημα χωρίς δεν,
χωρίς όχι και μη.
Ένα ποίημα με φωνήεντα
και χάδια
Και μ' ένα λόφο
που θα αγναντεύει
τη μικρή κοιλάδα.
Και με πολλά
χαρούμενα κορίτσια.
Με πονηρά αγόρια
που θα παραμονεύουν
πίσω από τις τούφες
να κλέψουνε φιλιά.
Έλα να γράψουμε
ένα ποίημα όμορφο
για τα χελιδόνια
που ταξιδεύουν
στα φτερά τους την άνοιξη.
Ένα ποίημα
με πολλά θαυμαστικά.
Με επιφωνήματα
και στεναγμούς ερώτων.
Με πολλά νερά
και δειλινά.
Με Aυγές χρυσαφένιες.
Χωρίς χειμώνες
και χειρουργεία.
Με τον θάνατο
υπομονετικά
να περιμένει
να ολοκληρώσουμε
την ευτυχία μας.
Έλα να γράψουμε
ένα ποίημα ανάποδο
κι ατέλειωτο.
Έλα ν' αγαπηθούμε.
Βαγγέλης Φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου