ΕΙΜΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ του Βασίλη Τσακίρογλου

Στριγγή φωνή του πορθητή δεν με τρομάζεις,
εσύ που δούλη και ραγιά με λογαριάζεις
πριν απ’ το λήθαργο της έπαρσης ξυπνήσεις
της Λευτεριάς μου το σπαθί θα προσκυνήσεις.

Είμαι η Ελλάδα των ηρώων και το ξέρεις,
παιδιά μου είναι o Λειβαδίτης κι ο Σεφέρης,
τη γη μου οργώνει ο ήλιος της Βεργίνας
και την ψυχή μου ο Σωκράτης της Αθήνας.

Δεν με τρομάζεις, δεν με τρομάζεις
Άπτερες Νίκες θα γεννώ, όσες μ’ αρπάζεις.

Είμαι του Διάκου το σπαθί στην Αλαμάνα,
είμαι στον Άθω της ειρήνης η καμπάνα,
είμαι η καρδιά του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι,
είμαι η φωνή απ’ το Καστρί του Καζαντζάκη.

Δεν με τρομάζεις φέρνοντας σκοτάδι
Έχω το Σούλι, Μεσολόγγι και Αρκάδι.

Είμαι η Ελλάδα με γαλάζια φορεσιά,
κόρες μου έχω του Αιγαίου τα νησιά,
είμαι του κόσμου η Ιωλκός και η Ιθάκη
και το συρτάκι, στο Ζορμπά του Θεοδωράκη

Δεν με τρομάζουν οι απειλές σου και ας πληθαίνουν,
για μένα ζούνε τα παιδιά μου και πεθαίνουν.