Του Νάρκισσου τον μύθο πολλοί θαρρώ γνωρίζουν
στη λίμνη π’ ερωτεύτηκε την θελκτική μορφή του.
Όμως αψήφησε την στράτα, οι μοίρες που ορίζουν,
στη λίμνη πέφτει κι’ έρχεται η καταστροφή του
Πάντοτε ο καθένας θαυμάζει τη μορφή του
κι’ ουδέποτε σ’αυτήν ρίχνει τη μομφή του.
θαυμάζει εξ’ αυτού μόνο τον εαυτό του,
και να σκεφτεί φοβάται πάντα το θάνατό του.
Του Νάρκισσου ο θάνατος, στο κάτοπτρο της λίμνης
κι’η σκέψη της απώλειας πούν απαρχή οδύνης,
τον άνθρωπο κινεί να φτιάξει το καθρέφτη ,να κοιτάζεται,
και με σιγουριά σε ψεύτικη λίμνη ν’ αυτοθαυμάζεται.
Όμως όλοι γνωρίζουμε ο άψυχος καθρέφτης
δεν είναι τίποτ’ ‘άλλο από μεγάλος ψεύτης.
Αφου οπίσω του σκεπάζει την τρομερή αλήθεια,
την ανθρώπιν’ ιδιότητα να ζεί με παραμύθια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου