Τα μάτια θόλωσαν καθώς κοιτάς από κοντά
και μακριά τις βάζεις τις εικόνες να τις δεις.
Στ' ανθρώπινο το πέλαγο ταξιδεύεις χρόνια.
Διαβάζεις την αλήθεια πια χωρίς γυαλιά.
Ακόμα και μέσα από λογιών καθρέφτες.
Πράξεις και λέξεις είν' ευανάγνωστα
κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί όπως παλιά.
Τα δείχνουν όλα καθαρά
Κι όλοι γινήκανε παιδιά
που παίζουν με καθρέφτες .
Κι εσύ θες να κρυφτείς.
Στο λέω,δεν είναι μπορετό.
Τα παιδιά...
τα ξέρουν όλα.
1 σχόλιο:
Θερμά ευχαριστώ!!
Δημοσίευση σχολίου