Μα σε μια λάμψη σύντομη
άμιλλας απευκταίας
Σ' εκείνους που σ' αγάπησαν
υπό προϋποθέσεις
Έχοντας μόνο κατά νου
μειλίχιες προσκτήσεις
Σε όσους υπαινίχτηκαν
τη μεταποίηση σου
Και στην πορεία φάνηκε
να υφέρπει η νομή τους
Σε εκείνον τον πολύξερο
τον άρτια μορφωμένο
-τον της αλήθειας παρασάγγας νοτισμένο-
Της σκωπτικής επίρρωσης
άπαυτα διψασμένο
Δώσε του πόνου και καημού
γνώση και νουθεσία
Διττής και όχι περριτής
μ' ωφέλειας προσδοκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου