ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ / Σίνος Χρήστος

Ροή τού Χρόνου, Είκώνα τού Αίώνιου

Ή Στυγερή μεταβολή τήν Τηθύν

Δημιουργικά γονιμοποιεί καί ή Τέχνη

Τόν Θάνατο πού τή φθορά άντιμάχεται

Μέ Ζήλο ή Βία τήν Ίσχύ προικίζει

Ποθητή ή Νίκη τήν Είρήνη ματώνει

Άπτ-ερως ή άπόληξη, κενά τά αίσθήματα

Μέ τού Άρη τ’ άθάνατα άλογα

Τήν Άφροδίτη μέ Έρωτα φοβερίζει

Στού θνητού Έλέου κι’ άδελφού το Τέμενος

Μέ φλόγες πύρινες, φόβους καί κόναβους

Τήν παρθένα ύλαία όψη τρομοκρατεί

Μέ ψόφους άρρυθμους τόν νούν βουβαίνει

Ό Φόβος τών Έρώντων καί Δείμος

Τά Ήδονικά άπότοκα προστατεύει

Ένυάλιος διαδικασία καί δή Άρμονική

Τό πύρ ένσαρκώνει σέ θαύμα φωτός

Ό Λόγος τώρα στό είδος έξομολογείται

Την Μοιραία τού Άπόλλωνα άθέτηση

Πού ή Άχίλλειος πτέρνα πάντα θα μαρτυρεί