Η δόξα της Ουκρανίας δεν χάθηκε, ούτε και η ελευθερία της
Σε μας, αδέρφια συμπατριώτες μου, η τύχη θα πρέπει μία ακόμη φορά να χαμογελάσει.
Οι εχθροί μας θα εξαφανιστούν, όπως η πάχνη στον πρωινό ήλιο,
Και εμείς επίσης θα πρέπει να κυριαρχούμε, αδέρφια, σε μια ελεύθερη δική μας χώρα.
Πρέπει να δοθούμε ψυχή τε και σώματι με σκοπό να πετύχουμε την ελευθερία μας,
Και θα δείξουμε ότι εμείς, αδέρφια, καταγόμαστε από το έθνος των Κοζάκων.
Οι στίχοι αποτελούν την πρώτη στροφή -ελαφρώς τροποποιημένη - από ένα πατριωτικό ποίημα, το οποίο γράφτηκε το 1862 από το Πάβλο Τσιμπίνσκι Pavlo Chubynsky), έναν διάσημο εθνογράφο από το Κίεβο. Το 1863 ο Μιχαήλο Βερμπίτσκι (Mykhaylo Verbytsky) συνθέτης και ιερέας της ελληνοκαθολικής εκκλησίας συνέθεσε μουσική που να ταιριάζει με το κείμενο του Τσιμπίνσκι.. Για πρώτη φορά το τραγούδι εψάλη από χορωδία στο Ουκρανικό Θέατρο του Λβιβ το 1864. Αρχικά το τραγούδι ήταν ο εθνικός ύμνος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουκρανίας (1917-1920), της Ουκρανίας των Καρπαθίων και αργότερα της ανεξάρτητης μετασοβιετικής Ουκρανίας. Το 1920 απαγορεύτηκε από το σοβιετικό καθεστώς. Ο ύμνος τραγουδήθηκε για πρώτη φορά ως εκ των πραγμάτων εθνικός ύμνος κατά την τελετή ορκωμοσίας του Ουκρανού προέδρου Λεονίντ Κραβτσούκ στις 5 Δεκεμβρίου του 1991. Το άρθρο 20 του ουκρανικού Συντάγματος (28 Ιουνίου 1996) ορίζει ότι η μουσική του Βερμπίτσκι χρησιμοποιείται ως μελωδία για τον εθνικό ύμνο της χώρας.
Στίχοι του σημερινού ύμνου
Στις 6 Μαρτίου του 2003 υιοθετήθηκαν από το Κοινοβούλιο (Verkhovna Rada) οι ακόλουθοι στίχοι, που αποτελούν μικρή τροποποίηση των στίχων του Τσιμπίνσκι. Αντί να λέει "Η Ουκρανία δεν έχει χαθεί, ούτε η δόξα της, ούτε η ελευθερία της", η ιδέα της Ουκρανίας να χάνεται ως κράτος απαλείφθηκε: έτσι οι αρχικοί στίχοι αναφέρουν ότι "η δόξα της Ουκρανίας δεν έχει χαθεί, ούτε και η ελευθερία της".. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να τραγουδούν τον ύμνο με τους αρχικούς στίχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου