Αγενείς επιθυμίες

Κλείνει τον κλοιό και εναγκαλίζεται.

Ο όφις της προσδοκίας στην αγκαλιά,

του λεξοπλάστη αυτού.

Το φως συρρικνώνεται, πεθαίνει έντρομο.

Καθώς μια μετά την άλλη οι επιθυμίες αναβλύζουν.

Ειλικρινείς.

Κάποιος τις ονόμασε.

Αγενείς θαρρώ πως είναι.

Που με την ύπαρξη τους μόνο.

Προσβάλουν μερικά κεφάλαια στο βιβλίο της δημιουργίας.

Αναρωτήσου.

Είναι αρετή η επιθυμία;

Και είναι όλες οι επιθυμίες πραγματικά δικές σου;