Χαμένη Αλίκη

Περνάει το τρένο και μες τη βροχούλα σφυρίζει
Στον ύπνο σου μέσα ακούς κι ανασαίνεις βαθιά
Μου λες πως ο κόσμος από μένα πιο πέρα, πιο πέρα γυρίζει
Ενώ η ζωή μου ασάλευτη σβήνει αργά

Περνάει η βροχούλα, περνάει ο καιρός, η αγάπη περνάει
Και μόνο το τραίνο ποτέ δε περνάει, δεν περνάει ξανά

Χαμένη Αλίκη σε χώρα θαυμάτων γλιστράς
Κουνέλια και γρύλοι, καρδούλες της τράπουλας χθες
Παλιό παραμύθι παιδιού που γερνά, που γερνά και ζητάει
Ψυχή που απομένει και έχει γεμίσει σκιές

Περνάει η βροχούλα, περνάει ο καιρός, η αγάπη περνάει
Και μόνο το τρένο ποτέ δεν περνάει, δεν περνάει ξανά