Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις στιγμές
εκείνες που εσύ έχεις ξεχάσει.
Ήτανε όλες τους λιγάκι βροχερές
σα δάκρυ που δεν έλεγε να στάξει.
Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας,
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
και συ που είσαι άνεμος μη τα φυσάς,
δάκρυα είναι θα στεγνώσουνε.
Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις φωνές
όταν σκοτείνιαζε μέσα στο σπίτι
κι οι ώρες τότε σταματούσανε κι αυτές
κι ανέβαινα και γύριζα τον δείκτη.
Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας,
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
και συ που είσαι άνεμος μη τα φυσάς.
Δάκρυα είναι, θα στεγνώσουνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου