το κόκκινο πουκάμισο

Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Και έβαψα κόκκινο το γκρίζο σου πουκάμισο
Χείλια γλυκά μου θα σε μάθω εγώ να ζεις
Σαν ακροβάτης σε σχοινί πάνω απ’ την άβυσσο
Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Σαν όστρια σκόρπισα όλα τα καθώς πρέπει σου
Και άναψα πυρκαγιά στην κρύα σου ζωή
Και έκαψα ως το κόκκαλο τα πρέπει σου

Εμείς οι δυο θα ταξιδέψουμε
ότι και αν πρέπει να ξεχάσουμε
ότι και αν χρειαστεί να χάσουμε
ήταν η ώρα, ήταν η μέρα, ήταν η μοίρα
ήταν το φως μεσ΄ στο σκοτάδι
ήταν το γκρίζο σου που έβαψα
κόκκινο της φωτιάς χθες βράδυ

Κύλησα πάνω σου χθες βράδυ σαν βροχή
Κι ήσουν γελαστός και ωραίος σαν αρχάγγελος
Το κόκκινο πουκάμισό σου έγινε αστραπή
Της ομορφιάς που εμείς θα ζήσουμε προάγγελος