Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Καμιά φορά
όταν όλα νυστάξουνε
η νύχτα
αθόρυβα κατρακυλά απ' τις κοιλάδες τ' ουρανού
και χνούδια σηκώνονται απ' τα μάγουλα
των απαγορευμένων δρόμων...
Ποδοβολητά τότε σφαγμένων αλόγων ακούγονται
να' ρχονται απο μακριά
κατά δω κατά νύχτα στην πόλη
Σκοτωμένοι για μας
μαύρο περιβραχιόνιο φορούν
(ποιός είπε οι πεθαμένοι δεν πενθούν;)
άγγελοι τρομαχτικοί σαλεύουν τα φτερά
κι όσοι δεν τρόμαζαν τρομάζουν
Ήσυχα
τότε
ο ύπνος έρχεται
πρόβα θανάτου τελική
τους ημιτελείς αδερφούς του στη γή
αγκαλιά του να πάρει...
Α τότε
πόσο εύκολα παιρνουνε τα βλέφαρά μου
στις άκρες τους φωτιά
τότε που οι πλατείες ρίχνουνε βαθιά σκιά
και οι πεταλούδες
σύμβολο των τρελών
στη σιωπή των ποιητών
μεταλλάζουν...
Τότε είναι
που η ψυχή μου ερωτικά πελιδνή
γδύνεται πίσω της το σώμα της - σπίτι
και πίσω απ' τις αμπαρωμένες πόρτες
συλλογικού τρόμου λοστών χιαστί
πάει...
Έξω
αλαλαγμοί βρικολάκων
εμποροπανήγυρεις και εκχυδαϊσμοί
πόρνες με κόκκινα ρούχα και πράσινα τόξα
εκφυλισμένοι επίλεκτοι σε ιερή συμμαχία
ασελγούν παρά φύσιν απάνω τους
ανοίγει η πόλη τα πόδια της
χωρίς τέλος τα πόδια
Στη χώρα αυτή
Των τεθνεόντων ζωντανών
Στη χώρα των απόντων
Στη χώρα αυτή της λογικής
Στη Χώρα Χωρίς Φώτα.
Που και που
η κακή λάμψη ενός τσεκουριού
ή κάποιου περιπολικού - δεν ξερω τα μπερδεύω -
φωτίζει κακά το γοερό κλάμα ενός παιδιού
και κάτι φράσεις χημικές σαν...
"... τώρα περνάω δυο φορές απ' το σώμα μου..."
που είναι το δικό μου.
Η ψυχή μου τρεμάμενη έτοιμη εκεί
με τ' αυτί κολλημένο στη γή
το Σημάδι του Μέλλοντος
και τη Σημαία
απ' την οροσειρά των Πένθιμα Ντυμένων Παιδιών
περιμένει να πάρει - 'Ομως εγώ
- Κάνε νάνι - κοιμήσου - μη με στέλνεις πίσω στο σώμα
παιδί
θα μείνω ακίνητη εκεί
μέχρι να έρθει ο ήλιος
να έρθει πρωϊ
κι άλλος τη βάρδια πάρει...
Βγές βγές έξω παιδί
Πές τους εσύ
τις "συμμορίες" χάλασε η άσπρη.
Μια στάλα σταλαγμίτης έμεινα
Μια στάλα σταλαγμίτης έμεινα
Χωράω σ' αυτό το άδειο μπουκάλι.
Το πέταξαν ένα παλιό καλοκαίρι
οι φίλοι μου.
Χωράω εκεί μέσα να μπώ.
Άλλοι
μακρινοί καιροί
που θα ξαναγυρίσουν
το ύστατο Αλληλεγγύης Σ.Ο.Σ
να αποκρυπτογραφήσουν.
Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους
στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.
Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.
Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου