ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΗΜΑΡ / Σταυραετός / Β.Α

 

 

Σήμερα έκανε η καρδιά μου τα μάτια να δακρύσουν
τη σκάλα ανεβαίνοντας
σ’ ένα παλιό σχολείο
που προσπαθούσαν νόσταλγα
ένα παρελθόν να αντικρίσουν
σε άδειους διαδρόμους
και σε θρανίο που πάνω είχε ένα βιβλίο.
 
Όπως παλιά !
Που όταν οι νεοσσοί πετάριζαν της γνώσης
για του καλοκαιριού χαρά
και Ιούνη φωτεινή πυγολαμπίδα
κι εμείς τακτοποιούσαμε
βιβλιοθήκες χάρτες χημικές ενώσεις
και των βαθμολογίων συμπληρώναμε
την μεγεθή σελίδα.
 
Και πάντα
ανέβαινα στην άδεια τάξη της χρονιάς την έδρα
και σιωπηλός
τα άδεια τα θρανία τα κοιτούσα
των φιλοσόφων ύπατος
στην ψυχική των μαθητών καθέδρα
τη δεξιά
χειροθετών εδαφιαία
της Άγιας Γνώσης τη φιλούσα.
 
Κι ύστερα σκεφτόμουν
την Αννούλα το Γιωργάκη
το Γιάννη τη Ρηνιώ την Κατερίνα το Μανώλη
χαρές και λύπες
κλάμα και γέλιο απ’ το κάθε το παιδάκι
το μάθημα τις αγωνίες
τις εκδρομές γιορτές και σχόλη.
 
 
Διαβάτης σήμερα!
Η καρδιά μου έκανε τα μάτια να δακρύσουν
τη σκάλα ανεβαίνοντας
σ’ ένα παλιό σχολείο
που προσπαθούσαν νόσταλγα
ένα παρελθόν να αντικρίσουν
σε άδειους διαδρόμους
και σε θρανίο που πάνω είχε ένα βιβλίο.
 
                                                                                Β.Α.