ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ / Χρήστος Ντικμπασανης

Βλέπω τον Ήλιο ν'ανατελλει επάνω

από αγνώστους ορίζοντες

Βγαίνω απ' το άθλιο κατάλυμα μου

Ψιλή βροχή με υποδέχεται

Σιγά σιγά τα ρούχα μου

μουσκευουν

Κολλούν στο κορμί μου

Στη λάσπη νιώθω

να μπηγονται

τα παπούτσια μου

Με κουράζει το ξύπνημα

της καινούργιας ημέρας

και όμως εξακολουθώ

να ονειρεύομαι

καταπράσινη τη Γη,

χωρίς διωγμούς, βία,

πόνο, προσφυγιά