τραγούδι που είχα γράψει
κι αγναντεύε από πάνω σου
στο πάρκο εκεί της γειτονιάς...
νομίζω το θυμάσαι!!!!!
κι ένα λουλούδι κραταγες
δεν το δωσες άλλου.
Το καρφωσες στο πέτο μου ...
στραβό που τανε πάντα...
μ αγκαλιασες με μια πνοή
να πας για με παντού...
Λίγο νερό σου ζήτησα
διψουσα απ τη λαβρα
κι ένα φιλί μου χερσωσες
στις ρόδες τ ουρανού.
Και πάλεψα ολημερίς
να φκιαξω ένα τραγούδι...
δεν είμαι μόνο ποιητής
λεξεις σκορπάω παντού...
Και το φκιαξα απ τις ρονιες
που σπάει η βροχή τ αγιάζει
και μου τ άρπαξαν τα πουλιά
το τράβηξαν άλλου...
κι εγώ το περίμαζεψα
στη θέα την ουράνια...
Και το τραγούδι κάρφωσα
στη ράχη του βουνού
κι άρπαξα ένα δάκρυ σου
που πάει στη γη παντού.
Γιαννης Καλοκληρος
Πνευματικά Δικαιώματα. Απ τη συλλογή """το Χάος """.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου