Ακολούθησα τα αχνάρια του Κοσμά Ινδικοπλεύστη
σχεδίασα τη άχραντη γεωγραφία σε λευκό ασβέστη.
Να δείξω ότι η γη είναι επίπεδη περιοχή
και ο ουρανός διασώζει την παραδείσια υπεροχή.
Ταξίδεψα ανατολικά στην Ταπροβάνη
ψάχνοντας εσέ ως άλλη Ρωξάνη.
Εκεί που βρίσκεται ο υάκινθος λίθος.
Εκεί που κατοικείς ως πλάσμα, ως μύθος.
Σαλπάρισα με βοήθεια την Παναγιά Αυγουστιανή
και εγένετο εις πορείαν λαμπρὰ καὶ περιφανή.
Με εσένα απούσα «πῶς νὰ προσευχηθῶ
ποῦ νὰ μεταλάβω σὲ ποιά νὰ ξομολογηθῶ»
Κυρά θαλασσινή δείξε τον δρόμο του νερού
με αστρολάβο την ανατολή του Σταυρού
ἔνθα ἐστὶ καὶ ὁ παράδεισος κατὰ ἀνατολάς
Εσέ αγίαν εναγκαλισθει εν μυστηρίω, κατά Άνωθεν εντολάς
Εκεί άνευρων τον λεγόμενον Ὠκεανόν
στα φωτεινά άκρα των ουρανών
ἔνθα ἐστὶ ὁ παράδεισος κατά ἀνατολάς
και εσύ μόνη στην άκρη του μου μιλάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου