ΕΝΤΡΟΠΙΑ / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Ποτέ μας δε θα μάθουμε
γιατί οι άνθρωποι αγαπάν ότι πεθαίνει.
Ίσως το θεωρούν κάτι δικό τους
που στην ανυπαρξία θα χαθεί
κι αυτό μια λύτρωση είναι
για ένα βαθύ συλλογικό ασυνείδητο
που μαστιγώνεται
από τις ριπές του ψυχικού ανέμου
που καίγεται
απ’ τη σιωπηλή φωτιά του κατακλυσμού της επιθυμίας
που μπαίνει
στην αποσύνθεση της συμφεροντικής ανάλυσης.
Είμαστε άραγε πλάσματα
που τα σκοτώνει της ύπαρξης η άρνηση
με ένα αρμονικό ερωτικό τραγούδι
μια μια ελπίδα υπεκφυγής δεδηλωμένης
με μια υπόσχεση που δε θα συντελεστεί ποτέ
με μια αξιοπρέπεια
που κόβεται και ράβεται
στα μέτρα ενός χρόνου ελεγχόμενου.
Τυχοδιώκτης ο άνθρωπος
σε τυχοδιωκτικότερο από τη φύση του ένα σύμπαν
που ακατανόητους του ψιθυρίζει ήχους
και στέλνει εικόνες τις νεκρές
με στάχτη της εντροπίας σκεπασμένες
από ένα μακρινό αβέβαιο παρελθόν
κι από ταυτόχρονα βαθύτατο ένα μέλλον
βοηθώντας τον
τον κύκλο της αγνωσίας του να κλείσει.
Ποτέ μας δε θα θα μάθουμε
γιατί οι άνθρωποι αγαπάν ότι πεθαίνει
Ποτέ μας δε θα μάθουμε
γιατί οι άνθρωποι το Αιώνιο Σταυρώνουν.
 
                                                                       Β.Α.