Πέφτει η βροχή σαν βάλσαμο
κι αγάπη στην καρδιά μου
και με οδηγά γλυκά γλυκά
στα χρόνια τα παλιά μου.
Τότε που δίπλα στη γιαγιά
άκουγα παραμύθια
και δεν με πήγαινε ο νους
στην άσχημη αλήθεια.
Το τζάκι εσκαλίζαμε
ήταν ζεστό το σπίτι
και της κουζίνας μυρωδιές
μας τρύπαγαν τη μύτη.
Καλοί καιροί, αξέχαστοι
είναι η δύναμή μας
οι θύμησες μας οι ζεστές
γαλήνη στη ψυχή μας.
Είχαμε αγάπη και χαρά
εις τα φτωχά χωριά μας
μπαλώματα στα ρούχα μας
πλούσια τα όνειρά μας.
Μακάρι να ερχόντουσαν
κείνα τα χρόνια πίσω
και τα καλά του σήμερα
στο χθες να τα αφήσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου