Αυτούς που με θαυμάζουν αγαπώ,
αλλά - χωρίς ντροπή!- λοξοκοιτάζω
εκείνους που αξίζουν να τους πω,
πολύ σας αγαπώ και σας θαυμάζω!
Δεν ξέρω το γιατί ζηλοτυπώ
και πίσω από τη ζήλια μου λουφάζω
μα σαν τον εαυτό μου ενδοσκοπώ,
νιώθω κάτι κακό πως επωάζω!
Και στης καρδιάς σαν έφτασα τα μύχια
κι είδα πως είχα έτοιμα τα νύχια
των άλλων να σπαράξω τα φτερά,
τρόμαξα πιο πολύ κι άλλαξα στάση,
προτού η ζήλια κι άλλο με μπολιάσει
και χαίρομαι στων άλλων τη χαρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου