ΤΟΥΤΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ / Νίκος Δημογκότσης

 

Λοιπόν! εδώ που στεκόμαστε, εδώ που μένουμε,

εδώ στο υπνοδωμάτιο που βλέπουμε τα όνειρα,

καλά είμαστε...που να βαδίζουμε τώρα

και να πηγαίνουμε σε άλλους Τόπους,

σε άλλα ήθη και έθιμα,

σε άλλες κρήνες νερό να πιούμε...που να πηγαίνουμε...

Ίδια ανατέλλει ο ήλιος,

και ίδια ξεπροβάλλει στον ουρανό η χαριτωμένη

πανσέληνος,

και τ΄ αστέρια ίδια λαχταρούν τον διάττοντα θάνατο...

Που να τρέχουμε λοιπόν! Καλά είμαστε εδώ,

στην ακριβή μας Ελλάδα.

Μόνο να! Λίγο πιο πολύ να την αγαπήσουμε,

λίγο πιο πολύ να την νοιαστούμε,

και από τα γόνατα που βρίσκεται,

ορθή να την σηκώσουμε

και υπερήφανοι μαζί της να πούμε:

Τούτη η Πατρίδα, το πέταγμα και το σπίτι μας.

Τούτη η Πατρίδα το σώμα και το αίμα μας.

Τούτη η Πατρίδα η γνώση και η δύναμη μας!

Κι αν ξένος ή δικός,

θελήσει να την τελειώσει,

η Θέληση μας τρομερή, θα τον εξαϋλώσει!...