Καντουνια αγάπης / Παρασκευόπουλος Γιάννης

Κέρκυρα στα καντουνια σου
Ξανά ας σεργιανισω
Μήπως την πρωτ αγάπη μου
Και ξανασυναντησω

Με την γλυκιά κιθάρα μου
Καντάδα θα της παίξω
Να θυμηθούμε τα παλιά
Να την ξαναμαγευσω

Τα χρόνια κι αν περάσανε
Ξέρω πως με θυμάται
Ποτέ της δεν με ξέχασε
Πάντα με συλλογαται

Θα παίξω κείνο τον σκοπό
Τον πολυαγαπημενο
Να της φωτιστει το προσωπο
Μην είν συννεφιασμένο

Έστω και στα υστερνα
Να μου χαμογελάσει
Και θα της πω πως η ζωή
Δεν έχει πια περάσει

Την τελευταία ανάσα μας
Μαζί ας μοιραστούμε
Κι οι δυο μας στον παράδεισο
Μαζί θα περπατούμε