Το άρωμα

Καλοκαίρι και είναι απρόσωπο το φως ,
Μα δεν είναι μόνο αυτό ,
Όταν θα έρθεις θα έχω αφήσει το κλειδί πάνω στην πόρτα ,
Μην με τρομάξεις ,
Όνειρο θα είσαι και η αύρα θα φυσάει πάνω στα πατζούρια ,
Θα σβήσεις το φως και θα ψιθυρίσεις < <σε αγαπώ>> ,
Καληνύχτα .
Το άρωμα σου θα περιπλανιέται στο κόσμο,
Θα τριγυρνά στους δρόμους τους μεγάλους ,
Στα μικρά σοκάκια της Αθήνας και της Πλάκας ,
Και οι τέσσερεις εποχές θα τείνουν στην ανυπαρξία ,
Συνονθύλευμα εικόνων σου θα ανακατέψει τις σκέψεις μου ,
Και σαν να μην υπήρξαμε ποτέ θα συνεχίσουμε μονάχοι με τις μέρες ,
Με τις νύχτες πλάι μας ,
Να μας βαραίνουν τη ράχη .
Και μέσα σε νερό και λάσπη θα γείρουμε να κοιμηθούμε ,
Και μέσα σε αέρα και σκόνη θα αφήσουμε τις ψυχές μας σε ανάπαυση ,
Και μέσα σε ουρανό ,
Φωτιά και δάκρυα ,
Θα αναρωτηθούμε πως τόση αγάπη έγινε ένα και μετά μισή ,
Σαν άρωμα που εξασθενεί με το χρόνο που περνάει σα το χρόνο μας .