Μελανθές

Ἀπ᾿ τὸ δυσοίωνο τοῦ κόσμου
Ὀρθώνεται ἡ μάνα μου

Ὅπως,

σὲ τέφρα γῆ
Παράτολμα χλωρίδα ἀνατέλλει

--------------------------------------------------------------------------------

Δίχως ματοκλάδια τὰ παραθύρια μου
Ἐκτεθειμένα σὲ σκόνη καὶ σαράκι
Νὰ σκάπτει καὶ ὅλο νὰ ὑποσκάπτει
Πίσω ἀπὸ τὸ φαίνεσθαι
Τὴν καρδιὰ τοῦ εἶναι

--------------------------------------------------------------------------------

Ἀπ᾿ ὅλα τ᾿ ἀκρωτηριασμένα μέλη
Τὴν καρδιὰ ἐκράτησα
Μέσα σὲ βύσσο ἐκλεκτό

--------------------------------------------------------------------------------

Μὲ τὸ γάλα τῆς ἀποξηραμένης
συκῆς στὰ χείλη
Καὶ τὴν ματαίωση στὰ βλέφαρα
Γεννητούρι ἀλλεπάλληλων θανάτων

Καὶ τὸ ζύγι ὅλο νὰ ξεγλυστρᾶ τῆς ζωῆς
μ᾿ ἕνα ἀπόβαρο ἐλαφρόπετρας

--------------------------------------------------------------------------------

Συμπληγάδα ἡ ζωή
Ἴσα στὸ μάτι τοῦ κύκλωπα ὁδεύω

Κατακεραυνωμένη θωριά
Ἀπὸ Λαιστρυγόνες καὶ Κύκλωπες

--------------------------------------------------------------------------------

Χτυποῦσες ὅλη τὴ νύχτα
μὲ δύναμη τὶς πατοῦσες σου στὸ χῶμα,
σὰν γιὰ νὰ εἰσχωρήσεις μέσα του
Χτυποῦσες τὸ στῆθος σου
νὰ τὸ ξεσκίσεις ὡς ἄλλος τραγωδός
Χτυποῦσες ἀπὸ ἔνστικτο
νὰ ἐξευμενίσεις τὶς Εὐμενίδες
νὰ θολώσεις τὰ νερὰ τῆς ἱστορίας
Ἡ ροδόχρωμη αὐγὴ
σὲ βρῆκε μὲ ἕνα οἴδημα στὸ στῆθος
καὶ μὲ κακώσεις στὰ κάτω ἄκρα
Ἐνῷ
ἡ παραφροσύνη τῆς νυκτός
διόλου δὲν ἀπέτρεψε
τὸν εἱρμὸ τῶν γεγραμμένων

--------------------------------------------------------------------------------