Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών
Των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
Και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών
Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
Παρ’ όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά
Μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
Η κίνηση, ή άνεση του χώρου κι η χαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου