Κάθε πρωί κρεμάς από το πρέκι,
στο παραθύρι σου χρυσόπλεχτο κλουβί,
ενώ τ’ αηδόνι αρχίζει να σου πλέκει
ερωτικά τη μουσική του διατριβή!
Επάνω στην ποδιά μια γλάστρα στέκει,
ροδοσυλλέκτης με τα χρώματα μαβί,
που φόρεσε για να συμπαραστέκει
σ’ αυτό τ’ αηδόνι με την τύχη τη ζαβή!
Κι εγώ απ’ το δικό μου παραθύρι
επάνω στο περβάζι μου έχω γύρει
και στο καφασωτό σου που εστιάζω
σε βλέπω και μου φάνηκες θλιμμένη,
λες κι είσαι της ζωής φυλακισμένη
και μένω ενεός και αναστενάζω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου