Τόσα φορεμένα καλοκαίρια
Κι όμως αλάργα απ’ την υφή τους
Τις ακριβές πνοές τους
Οι ήχοι μοναχά των φλοίσβων
Που απάγκιο βρήκαν στους κοχλίες
Γειτονεμένοι με της θάλασσας τις γεύσεις
Που ακόμα μες στο στόμα
Φουσκώνοντας ακόμα
Να πιάνομαι να γλιτώνω
Πιάνομαι να γλιτώ
Πιάνομαι να
Απ’ τους πνιγμούς που με βρίσκουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου