Λάμια τι μορφή έχεις πια ;
Λάμια τι καταπίνεις;
Αντάρες και θαλασσινά νερά
Ομίχλες και χορταριασμένα βουνά
Λάμια τι θες και καταβροχθίζεις;
Λάμια πως το κακό αποκοιμίζεις;
Πέρα στα ποτάμια τα βουρκωμένα
Πέρα στα κορμιά τα κουτσουρέμενα
Λάμια τι στον κόσμο τριγυρνάς ;
Λάμια τι έχασες τι ζητάς ;
Πέρα στις λίμνες τις ξερές
Πέρα στις πέτρες τις ιερές
Λάμια που εγεννησες παιδιά .
Λάμια που τα κράταγες αγκαλιά .
Λένε οι λάμιες του κόσμου
Από το καλό μου το κακό σου δώσμου .
Λένε οι λάμιες ψιθυριστά
Σε ρυάκια και βουνά
Τον πόνο τους τον κρυφό
Αχ , λάμια μόνον καλό έκανες .
Κική Ματέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου