Λίγη ησυχία παρακαλώ
Να αφουγκραστούμε την αλήθεια
χάνει την αξία του
να απαλύνει τον πόνο
ένα ''Αν ...''
θα σχηματίζω την καρδιά μου
πάνω σ' ένα τζάμι
θολό και παγωμένο
θαρρείς κι αντέχανε τα πάντα
Λ.Ζ.
θα ψάξω το δρόμο που ανοίξανε
Και ας χαθώ
Λ.Ζ.
και των υπόγειων κραυγών
που ακροβατούν κι ελπίζουν
Η πόλις εάλω ...
Λ.Ζ.
Μόνο για όσο ...
Λ.Ζ.
τρέχει η ζωή
να κάνει τις υπερωρίες της
Λ.Ζ.
περήφανες μοναχικές κυράδες
Λ.Ζ.
το πώς ειν΄το λιγότερο ...
Λ.Ζ.
Γεμάτα άδεια βλέμματα ...
Κανένας δε σε κυνηγάει
Λ.Ζ.
κι όποιος ακούσει
Λ.Ζ.
Θνησιγενή καθημερνά
Λ.Ζ.
και βλέπει την μεγάλη εικόνα
δεν υπάρχει θάνατος
Λ.Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου