Στον ερχομό του εικοστού πρώτου της γής αιώνα,
όπως αρίθμισαν λίγα να φαίνονται τα χρόνια.
Λογω του πλήθους των ετών ,οπού η γη υπάρχει.
Πληθορισμού ο τρόπος, ασύλληπτων στον νου τ’ανθρώπου.
/
Τείχη στα χρόνια υψώθηκαν απ’τους αδηφάγους,
για να δρέπουν τα οφέλη οπου η γη προσφέρει.
Κανόνας είν’αυτός της απληστίας απ’ τη γέννα
και όχι αμαρτίας ,όπως αργότερα εγράφτηκε.
/
Δοκώ η απληστία ζωώδες είναι ένστιχτο
και’όχι σφάλμα,αφού όλα τα ζωντανά κατέχει.
Ζώα κι’ άνθρώποι,του διπλανού αρπάζουν το φαγί,
αφ’ότου αντίκρισαν στο σύμπαν έναν ήλιο.
/
Της κτητικότητας παράσιτο είναι η απληστία,
τ’«όλα δικά μου» καταλήγει να σ‘εξουσιάζει.
Αρεστότερο είναι το «Λαβείν» απο το «Δούναι.»,
Κι’όσοι «παίρνουν»,σπανιώς εκτιμούν τον ευεργέτη.
/
Σύγκαιρα τείχη χτίζονται για άλλους όμως λόγους,
με πέπλο πυκνή ομίχλη παραπληροφόρησης
Ο φόβος περί αύξησης των «Γερακιών» του γένους,
μπλοκάρισε την φωνή αυτών με νου και με αξίες ,.
/
Η αγάπη,στα λόγια, κέντρισε τ’ αίσθημα της αλληλεγγύης.
και δίχως ερώτημα αποδοχής, τον καθένα κάναν δότη,
γιατί τα έξοδα των Κρατών Α.Ε,ποστέρησαν τα κέρδη
από τους κρύφιους τόπους της φοροδιαφυγής
/
Κι’είναι αδιαπέραστο του χρήματος το τείχος,
ύπουλο και χυδαίο, και χείριστου φυράματος.
Ξαναποτάζονται τα κεφάλαια της «εταιρείας»,
μ’αρωγή, στοών,θρησκομανών και μίσθαρνων σιωπής.
/
Κι’αφού,πατέρας είν’ο πόλεμος για εξουσία’
υψώθηκε το τείχος υποταγής του αδελφού,
που δεν υποδουλώνει μονάχα τους ανθρώπους,
αλλά και γης το γέννημα,σ’άλλους π’ακούει νόμους
κι’ουδείς ως τώρα με σαφήνεια περιέγραψε,
όμως πληγώνεται απ’τους αλόγιστους πανφάγους,
συμβάλοντας στου κλίματος την παντελή αλλαγή,
είτε με της επιστήμης την εκμετάλλευση
είτε με απομύζηση πανδημιών θανάτου,
είτε με την εξώθηση πολέμων τοπικών
οξύνοντας αντιθέσεις ανάμεσα θρησκειών,
επιταχύνοντας,της άβυσσος την επέλευση.
/
Λόγος πολέμων, το ευζείν ,γι’ασφάλεια, των φαύλων,
για να πουλούνε θάνατο ,δήθεν για ελευθερία.
Τ’άλματα της επιστήμης, ληστές -κλεπταποδόχοι,
αρμέγουν το μεδούλι σοφών παλιών και νέων
που γράψαν και μελέτησαν Πλάτων,Αριστοτέλης,
Νεύτωνας,Γαλιλαίος,Αϊστάιν κι’ εφευρέτες,
/
Ποδοπατούν πολιτισμούς και νου την καλλιέργια
και ψεκάζουν τους λαούς με όνειρα απατηλά .
Το «Λάθε βιώσας»= Δίχως υπεροψία ζήσε,
ερμήνεψαν σε «Ζήσε λαθραία», με κάθε τρόπο.
Ολότελα για το συμφέρον νόμους,τάχα,ισότητας
επέβαλαν παντού,γνωρίζοντας η πείνα θερίζει
εκατομμύρια λαών σ’ολάκερο τον κόσμο.
Με κάθε λογής τεχνάσματα,δήθεν από τη φύση
«Αξίως» ξεπερνούν μεσαιωνικούς αλχημιστές.
/
Σκαριφούνε νέους δρόμους,δόλιας παραπόρτας
κι’εμπορεύονται με σθένος ,εποχή ψηφιακή ,
=Που εγώ αποκαλώ πλειστό-κενη=κενή αξιών.
Τυλίγουν το μυαλό σ’ακατανόητους αλγόριθμους
και φακελώνουν του λαούς μ’άγνοιας «BARCODES»
/
Τον κίνδυνο λογάν στο πέταγμα ενός «χελιδονιού»
μπάς κι’ αξίες ολοφάνερες πόρτα θα βρουν στο τείχος
που οδηγεί στη λευτεριά, μα και την τιμωρία τους.
Ακόρεστοι και εξουσιαστές για να προφυλαχτούν
άνοιξαν τάφρους άπατους ,του βούρκου τάφρους,
που η λάσπη τους εκβάλλει μολυσμένη γνώση.
/
Μύηση πολυδάπανη σε στόχου προαγωγεία
διδάσκουν αργυρώνυτοι το «κυβερνάν αμάχως,
στερόντας απ’τον άνθρωπο αντίδρασης το μένος»
Και με βάση το παλιό «διαίρει και βασίλευε»,
μάθημα προτάσσουν πρώτο:Σκότωσε τη λογική,
και σπείρε μελό δακρύβρεχτα και μυστηρίου τρόμο,
επίσης μύθους άλυτους( αλήθειες οπού κρύβουν).
ωσάν τα παραμύθια τα παιδιά οπού κοιμίζουν.
/
Παράλληλα ποτίζουν τους λαούς, νυχθημερόν
με είδησες ψευδείς και μαρτυρίες ,του φόβου μάνες
Και τους προτρέπουν, χωρίς ντροπή,να κάνουνε βουτιά
στ’ αγύριστο ποτάμι τoυ ποληδάπανου ονείρου,
μιας κίβδηλης και υποθετικής ευημερίας.
Αλλά και δεν φείδονται κοπροπτώματα να τρώνε.
Ο κόπρος τρώει κόπρο,σε κόπρο ζει κι’είναι ευτυχής.
/
Και για πιότερη ασφάλεια, γύρω τους μαζώνουν
εξωνημένους γλείφτες,ψεύτες και συλητές ψυχών,
που σαν τους ξεζουμίσουν , εν ψυχρώ τους αφανίζουν .
Αισθήματα απολείπουν,από δικαστές δοτούς
αφού σ’ ίδιο καζάνι βράζουνε οι εξουσίες.
/
Τα κεριά τέχνης ,πολιτισμού, σοφίας σβήνουν,
αδιαπέραστη σιγή π’ακολουθεί, θα κουφίσει
τη ζωή, όσων ανθρώπων υπάρχουνε ακόμα .
Δάκρυα,δεν θα υπάρουν να θρηνήσουν τον χαμό,
μήτε ξεδικιωμός σ’ υπαίτιους ανεχόρταγους.
Ανθρωποι -ζώα θα δοθούν σε αλληλοφαγία,
με άγνωστη επικράτηση ,όποιας ζωής στη γη,
εις μάτην όλων των ποθούντων εξουσιαστών,
την Σωκρατική «Καλλίπολιν»-κράτος ουτοπίας.
Το παινχίδι είναι αβέβαιης κατάληξης,
μα και παλιό.
Αφέντης και δουλοπάροικος
Ηρωας και προδότης
Νικητής και ητττημένος
Πονηρός και αφελής
Τυχερός και άτυχος.
Ολοι φύσης γεννήματα
που οι μοίρες όρισαν
και της μεσαίας που επενεργεί
θετικά ή αρνητικά πάνω σε Πρώτη- Τρίτη.
Την περίοδο του άνισου ετούτου παιχνιδιού
Αποκαλούμε ζωή…
Μπαίνοτας επομένως στον 21ο αιώνα
η ζωή του αθρώπου πάνω στη γη
δείχνει να κατηφορίζει
΄στο επικείμενο τέλος
της πλειστό-κενου εποχής.
Ανακύκλωσης αιώνα τον ονόμασαν,
κι’εγω προβλέπω ανακύκλωση στο είδος του ανθρώπου
που δεν είναι αλλό είτε απ’ τη μετάλλαξη του,
είτε τη εξαφάνιση απο προσώπου γης,
είτε και το τέλος του πλανήτη γή.
/
Κι’η γής που τίνει κατακλυζόμενη πάλι με νερό
και που ετούτη τη φορά ,ίσως αφήσει μοναχά,
κακοτράχηλα νησιά «προβάτων» και «λεόντων»,
είτε προγενέστερης ζωής των τυραννοσαύρων
και επανένωση ηπείρων σ’ αυγοειδή στεριά,
άγονη και στο έλεος Θεών, άξενων πλανητών.
Είτε την μεταμόρφωσής της σε διάτοντα αστέρα.
Ποιος τάχατες σκοπός της ύπαρξης του σύμπαντος?
«Ζωή και γής εάλω» ποιος τάχατες θα ψελλήσει;;;
«Ο τόπος πάντα όψεται,και λοιδορείται ο χτίστης» .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου